RotoRock – twintigste editie ondanks warmte groot succes
tekst: Rian de Heer
foto: Saskia Slabbekoorn
De tropische hitte van meer dan 32 graden verhinderen de muziekliefhebbers niet deze twintigste editie van Rotorock in grote getale te bezoeken.
Vooral ’s middags is het drukker dan in de voorgaande jaren. De bezoekers worden beloond door een leuke set van de winnaar van de Battle4RotoRock, het piepjonge lokale rockbandje Rewind maakt zijn entree.
De volgende band Abby Lies is onlangs opgericht door o.a. ex-leden van Where’s Johnny en maakt een zeer professionele indruk, ondanks dat ze pas een aantal maanden bij elkaar zijn en dit hun vierde optreden is. Een lekkere set met radio-vriendelijke eigen nummers waarin vooral invloeden van jaren negentig 
MTV-rock klinken. De mooie cover van Chris Isaak maakt ook veel indruk. Dit bandje gaat nog ver komen.
De hitte neemt gelukkig wat af door de toenemende sluierbewolking en af en toe een druppeltje verkoelende regen. Straight Unicorn betreedt het podium en geeft een korte maar heftige rockende set met punky garage rock.
Het is dat de gitarist vertelt dat eigenlijke zanger op vakantie is en de bassist een invaller is, anders hebbende bezoekers het niet opgemerkt. Zij zijn ook de eerste band die triest vertelt een bekende te hebben verloren met vlucht MH17.
Kid Harlequin een Industrial Alternative rockband uit Amsterdam, zet vervolgens een fantastische set neer. Hun set dragen ze op aan goede vriend Jeroen, ook een inzittende van vlucht MH17.
De bescheiden underground hit Waste of Skin maakt heel veel indruk met dit verhaal in het achterhoofd.
Ook deze band heeft veel potentieel, niet alleen muzikaal maar ook visueel met zanger Julien Graute in een soort kilt, gitariste Arianne van der Steege met wild wapperende blonde haren en bassist Bronco Kuijt als een broertje van Flea.
Een klein ongelukje met een vallende laptop weerhield de drumster (inclusief wild wapperende afro) niet om de band aan de gang te houden.
Daarna wordt het helaas wat minder, muzikaal gezien. Special Steve zet een ongeïnspireerde set met wat saaie korte broeken stoner rock neer waarin alleen het geroep om ‘bier’ van de drummer echt opvalt.
Bunch Of Bastards, wederom met een zanger in een kilt moet de zaak wat meer op gang brengen. Helaas lukt dat maar beperkt, de Pogues-achtige folk/rock klinkt muzikaal best aardig maar de zang is abominabel en de stage-act kan ook echt niet.
Gelukkig bederft het de feestvreugde van de bezoekers maar beperkt, natuurlijk door de gestage drank-inname maar ook door de hoge verwachtingen naar de headliner, Kiss Licks.
Uiteindelijk start om tien uur de headliner, de “beste Kiss-tribute band van Nederland” ook wel Kiss Licks. Zij zetten een zeer professionele en muzikaal uitstekende show neer compleet met vuurspugen, vlammenwerpers en brandweerhelmen. Een mooie afsluiter van een hete dag, waarin zowel aandacht werd gegeven aan regionale bands als bands van verder weg die op grotere podia niet hadden misstaan. Op naar het volgend jubileum van RotoRock!
Music Credo webzine 